Η Ερλιχίωση είναι ένα σοβαρό νόσημα που προκαλείται από έναν μικροοργανισμό, την Ehrlichia canis (σπανιότερα κι από άλλα είδη). Μεταδίδεται στους σκύλους μέσω τσιμπημάτων από μολυσμένους κρότωνες (τσιμπούρια/τσιβίτζια).
Οι σκύλοι που έχουν μολυνθεί από την ερλίχια μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα είτε αμέσως μετά την μόλυνση τους (οξεία μορφή νόσου) είτε αρκετές εβδομάδες ή μήνες αργότερα (χρόνια μορφή νόσου). Τ συμπτώματα ποικίλουν από απλή ανορεξία και κατάπτωση μέχρι απώλεια βάρους, αιματώματα στο δέρμα, προβλήματα με τα μάτια και θάνατο. Συνήθως, τα συμπτώματα της οξείας μορφής δεν εντοπίζονται εύκολα από τους κηδεμόνες των σκύλων, με αποτέλεσμα η νόσος να περνά στην χρόνια μορφή δημιουργώντας περισσότερα και μη αναστρέψιμα προβλήματα στον οργανισμό.
Ο Κτηνίατρος συλλέγει διάφορα στοιχεία από το ιστορικό και την εξέταση του ζώου αλλά και από διάφορες εργαστηριακές εξετάσεις καταλήγοντας στην διάγνωση της νόσου και την κατηγοριοποίηση του σταδίου της.
Η ερλιχίωση είναι πλήρως θεραπεύσιμη αρκεί ο σκύλος να προσκομιστεί έγκαιρα στον κτηνίατρο (πριν γίνει χρόνια μορφή) και ο κηδεμόνας να ακολουθήσει πιστά το θεραπευτικό πρωτόκολλο που θα συστήσει ο κτηνίατρος. Οι πιο συχνοί λόγοι αποτυχίας της θεραπείας είναι η καθυστερημένη προσκόμιση του ζώου στον κτηνίατρο, οι λανθασμένες θεραπευτικές δοκιμές που εφαρμόζουν οι κηδεμόνες χωρίς καθοδήγηση κτηνιάτρου και η μη πιστή τήρηση του θεραπευτικού πρωτοκόλλου που συστήνει ο κτηνίατρος. Οι δύο τελευταίοι λόγοι μάλιστα, όχι μονο οδηγούν την θεραπεία σε αποτυχία αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι δίνουν ευκαιρία στην δημιουργία ανθεκτικών στελεχών του μικροβίου που δεν μπορούν να καταπολεμηθούν με την θεραπεία. Συνεπώς, η έγκαιρη προσκόμιση του σκύλου στον κτηνίατρο και η συνεργασία του κηδεμόνα για την τήρηση της θεραπείας είναι τα δυο κλειδιά της καλής πρόγνωσης.
Η αναπλάσμωση είναι μια νόσος παρόμοια της ερλιχίωσης που προκαλείται από παρόμοιο μικροοργανισμό, μεταδιδεται και συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο. Και αυτή χρειάζεται να θεραπευτεί άμεσα , προτού δημιουργηθούν μόνιμες βλάβες στον οργανισμό του σκύλου.
Σε κάθε περίπτωση η πρόληψη σώζει ζωές. Οι κηδεμόνες θα πρέπει να δίνουν προληπτική αγωγή για τα εξωπαράσιτα (ψύλλους, τσιμπούρια, σκνίπες) καθόλη τη διάρκεια του χρόνου, καθώς ακόμα και τους χειμερινούς μήνες παρατηρούνται τσιμπούρια αν η θερμοκρασία διατηρηθεί κοντά στους 15 βαθμούς για 2-3 μέρες συνεχόμενες. Ακόμα και ένα τσιμπούρι πάνω στον σκύλο μπορεί να είναι αρκετό για να του μεταδώσει το νόσημα.
Η ερλιχίωση και η αναπλάσμωση δεν είναι νοσήματα που μεταδίδονται στον άνθρωπο.
Δρ Δήμητρα Σωφρονίου
ΚτηνίατροςΚτηνιατρική
Κλινική Love4Pets
Λεμεσός